Where is the “Evidence” for “Evidence-Based”
Therapy?

… en goedkope psycholoog van de minister van Volksgezondheid De Block?

Een wetenschappelijk artikel met deze titel van Jonathan Shedler fileert
het ‘bewijsmateriaal’ dat korte protocollaire interventies zou moeten promoten
t.o.z. van de langdurige psychotherapeutische behandelingen. (Mad in America bespreekt het artikel)

In het licht van de korte kuur die De Block vooropstelt, doet dit toch
de wenkbrauwen fronsen. De toegang tot de echte hulp wordt verder onmogelijk
gemaakt.

Ongewild wijzen professoren Nady Van Broeck & Ronny Bruffaerts in
een opiniestuk in De Standaard van 11 juni ll. ons op dit euvel:

“De psycholoog focust zich niet op een diagnose, hij mobiliseert
krachten en sterktes van een persoon, zoekt naar andere oplossingen voor
moeilijke situaties en bekijkt samen met de patiënt of kortdurende zorg wel
gepast is en volstaat. Als blijkt dat er nood is aan intensievere en
langduriger psychologische hulp en/of andere zorgverleners, dan kunnen patiënt,
psycholoog en verwijzer daar samen naar op zoek gaan.”

Eigenlijk zeggen ze dat de psycholoog (nadat u reeds uw huisarts
consulteerde) niets meer doet dan de veel beter (terug-)betaalde
loopbaanbegeleider die ook naar je krachten en valkuilen zoekt. Meer nog, de
eerstelijnspsycholoog kijkt samen met de hulpvrager een kortdurende zorg wel
datgene is wat die nodig heeft… Daar zou hij of zij toch net mee begonnen
moeten zijn? Maar naar wie of wat stuur je dan door?

Dat die kortdurende zorg nauwelijks helpt of niet aansluit met wat de
zorgzoeker wenst, lijkt van geen tel. De eerstelijnspsycholoog blijkt dus
gewoon een nieuwe hindernis t.a.v. echte hulp – waarvoor vooralsnog niets is
over beslist.

Het verschil tussen “lichte” en matige” psychologische
stoornissen waarover de professoren schrijven, lezen we niet in “Common
Mental Health Disorder” zoals ons psychologen werd gemaild op 7 juni door
het VVKP. Ondanks de belofte die te lezen staat op de Open-VLD website, zullen
mensen met een echte depressie en alcoholproblematiek nog steeds geen toegang
vinden tot die goedkope psycholoog. Gelukkig voor hen, blijkt het iemand die
zal zeggen… wat u reeds wist: je zal het allemaal zelf moeten betalen.

De professoren hebben dus wel gelijk als ze beginnen met de claim dat
“kortdurende behandelingen door een eerstelijnspsycholoog niet zomaar uit
de lucht [zijn] gegrepen of een gratuite ondergraving van de fundamenten van
ons beroep. De maatregel sluit helemaal aan bij de internationale aanbevelingen
[door wie??] omtrent een getrapt en gelaagd aanbod aan geestelijke
gezondheidszorg.”

Dat is het dus, het is allemaal al beslist.